Παιδικός Διαβήτης: Σε Ποια Ηλικία Εμφανίζεται, Τύποι, Συμπτώματα & Διατροφή

Η οργάνωση των γευμάτων είναι συνήθως απαιτητική για τους γονείς, πόσο μάλλον όταν το παιδί έχει διαβήτη. Μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή λοιπόν δεν είναι απλώς σημαντική αλλά απαραίτητη, μια και μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και να μειώσει τον κίνδυνο επιπλοκών αργότερα στην ενήλικη ζωή.

Σε αυτό το άρθρο του Parents Hub θα δούμε:

• ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές σακχάρου σε παιδιά,
• σε ποια ηλικία εμφανίζεται ο παιδικός διαβητής,
• ποιοι είναι οι τύποι του παιδικού διαβήτη,
• τα συμπτώματα του παιδικού διαβήτη,
• τι διατροφή θα πρέπει να έχουν τα παιδιά με διαβήτη.

Μην ξεχνάτε ωστόσο, πως εξατομικευμένες συμβουλές μπορεί να σας δώσει μόνο ο θεράποντας ιατρός σας ή και ένας παιδοδιαβητολόγος ή διατροφολόγος που παρακολουθεί το δικό σας παιδί. 

Ποιες Είναι Οι Φυσιολογικές Τιμές Σακχάρου Σε Παιδιά;

Οι βασικότεροι τύποι διαβήτη που συναντώνται σε παιδιά είναι ο τύπου 1 και ο τύπου 2.

Ο Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 συνιστά το 5 – 10 % όλων των περιστατικών σακχαρώδους διαβήτη και πρόκειται για αυτοάνοση καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος και παράλληλα συνεπάγεται πλήρη έλλειψη ινσουλίνης.

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 συνεπάγεται προοδευτική απώλεια επαρκούς έκκρισης ινσουλίνης των β-κυττάρων παγκρέατος και αναπτύσσεται συχνά στο πλαίσιο ινσουλινο-αντίστασης. Οι φυσιολογικές τιμές σακχάρου νηστείας είναι μεταξύ: 70-100mg / dl ενώ τα διαγνωστικά κριτήρια και οι προτεινόμενες εξετάσεις για τον σακχαρώδη διαβήτη περιγράφονται στον ακόλουθο πίνακα.

Σε Ποια Ηλικία Εμφανίζεται Ο Παιδικός Διαβήτης;

Παραδοσιακά οι ορισμοί ταξινομούν τον ΣΔτ1 ως νόσημα νεανικής έναρξης. Ωστόσο, η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, με έως και το 50 % των περιπτώσεων να παρατηρούνται στην ενηλικίωση.

Η νόσος ΣΔΤ1 διαγιγνώσκεται συχνότερα σε παιδιά ηλικίας 10 – 14 ετών. Παράλληλα, η νόσος είναι ελαφρώς πιο συχνή στα αγόρια έναντι των κοριτσιών.

Αντίστοιχα, ο ΣΔτ2 εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά > 10 ετών και σταδιακά τα ποσοστά αυξάνονται με την μετάβαση στην εφηβεία στην οποία η ινσουλινο-αντίσταση είναι πιο έντονη. Στα κορίτσια εμφανίζεται νωρίτερα σε σχέση με τα αγόρια ενώ συνολικά εμφανίζεται σε υψηλότερο ποσοστό κοριτσιών έναντι των αγοριών.

Τι Πρέπει Να Ξέρετε Για Τον Παιδικό Διαβήτη Τύπου 1

Αξιοσημείωτο είναι πως για τον Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, σε παλιότερη βιβλιογραφία συναντάται ο όρος ινσουλινο-εξαρτώμενος διαβήτης. Κατά τη διάγνωση κανένα κλινικό χαρακτηριστικό δε διακρίνει απόλυτα τον ΣΔτ1 από τους υπόλοιπους τύπους διαβήτη. Η ταξινόμηση εξαρτάται από την εκτίμηση παραγόντων κινδύνου για τον ΣΔτ1 και τη συνύπαρξη κλινικών χαρακτηριστικών όπως η ηλικία διάγνωσης και βιοδεικτών όπως τα παγκρεατικά αυτοαντισώματα.

Μία ιδιαίτερα μεταβατική περίοδος είναι η μερική κλινική ύφεση που αναφέρεται και ως μήνας του μέλιτος (honeymoon phase). Παρατηρείται σε ορισμένα άτομα με ΣΔτ1, μετά την πρωτοδιάγνωση και την έναρξη ινσουλινοθεραπείας. Σε αυτήν την περίοδο θεωρείται πως η λειτουργία των β-κυττάρων επανέρχεται και εκκρίνεται η εναπομείνουσα ινσουλίνη.

Αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου για τον ΣΔτ1, η βιβλιογραφία εμπλουτίζεται με ορισμένες μελέτες να αναδεικνύουν συσχετίσεις για τη διατροφή ιδιαίτερα τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής, την πρόωρη έκθεση σε ιούς, το εντερικό μικροβίωμα (δυσβίωση, εντερική διαπερατότητα, φλεγμονή) και το μεταβολικό προφίλ.

Αναφορικά με τη διατροφή, η ηλικία έναρξης κατανάλωσης αγελαδινού γάλακτος, η έκθεση στην καζεΐνη, η διάρκεια του θηλασμού και η ηλικία έναρξης δημητριακών πιθανόν να αποτελούν παράγοντες κινδύνου. Επίσης μελέτες δείχνουν πως οι χαμηλές τιμές βιταμίνης D ορού πιθανόν σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ενώ η πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων πιθανόν είναι προστατευτική.

Τι Πρέπει Να Ξέρετε Για Τον Παιδικό Διαβήτη Τύπου 2

Παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση ΣΔτ2 είναι οι εξής:

•     Εθνικότητα
•     Παχυσαρκία
•     Καθιστικός τρόπος ζωής
•     Ηλικία
•     Φύλλο
•     Οικογενειακό ιστορικό – γονίδια (παρουσία ΣΔτ2 σε συγγενείς 1ου και 2ου βαθμού)
•     Περιγεννητικοί παράγοντες: Διατροφή μητέρας, βάρος μητέρας στην αρχή της εγκυμοσύνης, Διαβήτης κύησης
•     Συννοσυρότητα π.χ. Δυσλιπιδιαμία ή ψυχικές παθήσεις

Σε αυτό το πλαίσιο, συστήνεται να γίνεται γλυκαιμικός έλεγχος στην έναρξη της εφηβείας ή σε παιδιά > 10 ετών που βρίσκονται >85 εκατοστημόριο στις καμπύλες ΔΜΣ – ηλικία και ΔΜΣ -φύλο.

Ποιο Είναι Το Προσδόκιμο Ζωής Για Τους Ασθενείς Με Διαβήτη;

Η χρόνια υπεργλυκαιμία σχετίζεται με μακροχρόνιες μικρο-αγγειακές επιπλοκές και αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο το προσδόκιμο ζωής των αρρύθμιστων διαβητικών είναι μικρότερο από άτομα ίδιας ηλικίας χωρίς διαβήτη. Ειδικότερα εκτιμάται πως το προσδόκιμο είναι μικρότερο κατά 6-8 χρόνια.

Ποια Είναι Τα Συμπτώματα Του Διαβήτη Σε Παιδιά;

Τα παιδιά με ΣΔτ1 παρουσιάζουν συνήθως τα εξής συμπτώματα:

• πολυφαγία,
• πολυουρία,
• πολυδιψία,
• απώλειας βάρους.
• Περίπου το ένα τρίτο των περιστατικών παρουσιάζει διαβητική κετοξέωση (υπεργλυκαιμία και παραγωγή κετονοσωμάτων) και χρειάζεται άμεση νοσηλεία.

Στην περίπτωση του ΣΔτ2 η κλινική εικόνα μπορεί να διαφέρει από απουσία συμπτωμάτων με υπεργλυκαμία που βρίσκεται σε τυχαίο έλεγχο μέχρι και διαβητική κετοξέωση.

Σημειώνεται πως το διαβητικό πόδι αποτελεί επιπλοκή του διαβήτη στο πλαίσιο της νευροπάθειας, με απόρροια όταν αυτό παρατηρείται, ο διαβήτης να έχει ήδη εξελιχθεί και να είναι μη ρυθμισμένος αρκετό διάστημα. Σε αυτό το πλαίσιο συστήνεται συχνά έλεγχος  της αίσθησης, της δόνησης, της ελαφριάς αφής στο πόδι και των αντανακλαστικών στον αστράγαλο.

Υπάρχει Θεραπεία Για Τον Παιδικό Διαβήτη;

Το θεραπευτικό πρωτόκολλο για τον ΣΔτ1 αφορά την:

• δια βίου χορήγηση ινσουλίνης,
• την εκπαίδευση αναφορικά με τις πηγές των υδατανθράκων,
• την καταμέτρησή τους καθώς και τον υπολογισμό της δόσης της ινσουλίνης για τους αντίστοιχους υδατάνθρακες.

Παράλληλα, ο ΣΔτ2 απαιτεί αρχικά αλλαγές στον συνολικό τρόπο ζωής:

• διατροφή,
• άσκηση,
• συνήθειες ύπνου στο παιδί και σε όλο το οικογενειακό περιβάλλον,
• ενώ μπορεί να χρειαστεί και φαρμακευτική αγωγή.

Φυσικά πυρήνας και για τους δύο τύπους διαβήτη είναι η εξατομίκευση!

Άλλο Ζάχαρο Και Άλλο Διαβήτης;

Μία μέτρηση με υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα πιθανόν να υποδηλώνει μη ρυθμισμένο ή μη διαγνωσμένο διαβήτη. Συστήνεται να γίνει διερεύνηση από τον θεράποντα ιατρό (παιδίατρο, παιδο-ενδοκρινολόγο) ώστε να τεθεί η διάγνωση βάσει των κριτήριων που αναφέρθηκαν και του ιστορικού του παιδιού.

Διαβήτης Και Διατροφή: Όλα Όσα Πρέπει Να Ξέρουν Οι Γονείς

Σύμφωνα με την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία η ιατρική διατροφική θεραπεία (Medical Nutrition Therapy, MNT) είναι θεμελιώδης συνιστώσα στη διαχείριση όλων των τύπων σακχαρώδους διαβήτη. Βασικά συστατικά της είναι η αξιολόγηση, η διατροφική διάγνωση, οι παρεμβάσεις και η συνεχής παρακολούθηση για τη στήριξη μακροπρόθεσμων αλλαγών του τρόπου ζωής, η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και η τροποποίηση παρεμβάσεων όταν απαιτείται.

Διατροφική Φροντίδα Στον ΣΔτ1

Οι παρεμβάσεις στον ΣΔτ1 αφορούν συστάσεις διατροφής και εκπαίδευση για αντιστοίχιση της δόσης ινσουλίνης βάσει της σύστασης του γεύματος κυρίως σε υδατάνθρακες. Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται εξατομικευμένο πλάνο διατροφής από εξειδικευμένο διαιτολόγο λόγω της γρήγορης αλλαγής των αναγκών και της ανάπτυξης των παιδιών.

Επίσης σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή των συστάσεων στα παιδιά με ΣΔτ1 διαδραματίζει η υποστήριξη από την οικογένεια. Η καταμέτρηση υδατανθράκων, είναι μια προσέγγιση σχεδιασμού γευμάτων που χρησιμοποιείται και εστιάζει στους υδατάνθρακες ως το κύριο θρεπτικό συστατικό που επηρεάζει τη μετα-γευματική γλυκαιμική απόκριση.

Στοχεύει στον επιτυχή γλυκαιμικό έλεγχο και επιτρέπει ευελιξία στις διατροφικές επιλογές. Η εκπαίδευση για την καταμέτρηση, προτείνεται να αρχίζει στην πρωτοδιάγνωση. Μπορεί να γίνει μέσω:

• εκπαίδευσης των ισοδυνάμων (1 ισοδύναμο = 15 γραμμάρια υδατανθράκων, βασική μέθοδος),
• υπολογισμού γραμμαρίων υδατανθράκων (πίνακες σύνθεσης τροφίμων ή ετικέτες τροφίμων, προηγμένη μέθοδος).

Με τον υπολογισμό των ποσοτήτων υδατανθράκων σε κάθε γεύμα και του λόγου υδατανθράκων/ινσουλίνης εκτιμώνται οι προ-γευματικές ανάγκες ινσουλίνης για τη διατήρηση φυσιολογικής γλυκαιμίας. Σημειώνεται πως σε αρκετές περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 μπορεί να χρειαστεί ένα σνακ πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά την άσκηση βάσει των γλυκαιμικών επιπέδων.

Διατροφική Φροντίδα Στον ΣΔτ2

Απαιτούνται αλλαγές και διατροφική εκπαίδευση σε παιδιά με ΣΔτ2 ώστε η ανάπτυξη τους να συμβαδίζει με τις καμπύλες ανάπτυξης. Οι συστάσεις του Διεθνή οργανισμό παιδιατρικού και εφηβικού διαβήτη (ISPAD) είναι οι εξής:

•  Αποφυγή των αναψυκτικών και των χυμών με ζάχαρη.
• Μείωση της πρόσληψης τροφών που παρασκευάζονται από ραφιναρισμένα, απλά σάκχαρα και σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας φρουκτόζης (HFCS).
• Περιορισμός της πρόσληψης τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά ή/και θερμίδες.
• Μείωση της πρόσληψης επεξεργασμένων τροφίμων.
• Περιορισμός μεγεθών μερίδων.
• Μείωση των γευμάτων που καταναλώνονται εκτός σπιτιού.
• Αύξηση της πρόσληψης λαχανικών και περιορισμένη χρήση φρούτων ως υποκατάστατο ενεργειακά πυκνών τρόφιμων.
• Αντικατάσταση λευκού ρυζιού και λευκού αλεύρου με καστανό ρύζι και δημητριακά ολικής αλέσεως που έχουν χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη και θα έχουν ως αποτέλεσμα την σταδιακή αύξηση της γλυκόζης μετά τα γεύματα.
• Εκπαίδευση των οικογενειών να ερμηνεύουν τις διατροφικές ετικέτες τροφίμων (υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, σάκχαρα).
• Έμφαση στις πρακτικές που σχετίζονται με την υγιεινή διατροφή και τη δραστηριότητα, αποφεύγοντας την υπερβολικά περιορισμένη πρόσληψη τροφής.
• Θετική ενίσχυση όλων των στόχων που έχουν επιτευχθεί (π.χ. απουσία ή ελάχιστη αύξηση βάρους, μείωση αναψυκτικών με υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες)
• Προώθηση γευμάτων που καταναλώνονται σύμφωνα με το πρόγραμμα, με την οικογένεια, χωρίς άλλη δραστηριότητα (τηλεόραση, υπολογιστής, μελέτη) και ελαχιστοποίηση του συχνού τσιμπολογήματος.
• Διατήρηση αρχείων καταγραφής τροφίμων και δραστηριοτήτων για την παρακολούθηση της προόδου και ενίσχυση κινήτρων.

Είναι Κατάλληλη Η Κετογονική Διατροφή;

Σύμφωνα με τον Διεθνή οργανισμού παιδιατρικού και εφηβικού διαβήτη (ISPAD) υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για την υιοθέτηση της κετογονικής διατροφής από παιδιά με διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 και δε συστήνεται ευρέως.

Η κετογονική διατροφή χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και πρωτεΐνες και πολύ χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων είναι ένα πολύ περιοριστικό πρότυπο διατροφής με απόρροια να ελλοχεύον κίνδυνοι για την κάλυψη των θρεπτικών συστατικών και εμφάνισης διαταραχών λήψης τροφής. Στο πλαίσιο εξατομίκευσης και πολύ καλής συνεργασίας της θεραπευτικής ομάδας (γιατρού, νοσηλευτή, διαιτολόγου) με τους γονείς και το παιδί ίσως να μπορούσε να εφαρμοσθεί για μικρό χρονικό διάστημα αν κρίνεται απαραίτητο.

Υπάρχουν Τρόφιμα Που Απαγορεύονται Ή Βοηθούν Βάση Της Βιβλιογραφίας;

Το πώς τα τρόφιμα επηρεάζουν την γλυκόζη του αίματος υποδεικνύεται από τον γλυκαιμικό δείκτη (ΓΔ). Οι τροφές με ΓΔ από 56 έως 69 είναι τροφές μεσαίου γλυκαιμικού δείκτη. Τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη έχουν ΓΔ < 55 και τα τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη δηλαδή >70 μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πιο άμεσα.

• Λωτός: ερευνητικά δεδομένα από μελέτες σε ζωικά μοντέλα έχουν δείξει πως τα φύλλα λωτού (που βρίσκουμε σε μορφή τσαγιού ή σε μαγειρικές παρασκευές στην Ασιατική κουζίνα) μπορεί να βοηθούν στην γλυκαιμική ρύθμιση.
• Ταχίνι: ως πηγή μονοακόρεστων λιπαρών θα βοηθήσει στην ομαλή και σταδιακή αύξηση των επιπέδων σακχάρου.
• Μούσμουλα: ερευνητικά δεδομένα από μελέτες σε ζωικά μοντέλα έχουν δείξει πως τα φύλλα του μούσμουλου μπορεί να βοηθούν στην γλυκαιμική ρύθμιση.
• Χαρούπι: λόγω της φυσικής γλυκιάς γεύσης του μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε γλυκά χωρίς να προστεθεί ζάχαρη και επίσης έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.
• Ρόδι: μελέτες κυρίως σε ζωικά μοντέλα έχουν δείξει πως η κατανάλωση ροδιού συσχετίζεται με την μείωση των επιπέδων γλυκόζης.
• Μέλι: είναι φυσικό γλυκαντικό με ελαφρώς χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από τη ζάχαρη το οποίο με μέτρο μπορεί να καταναλώνεται σε παιδιά > 2 ετών.
• Ακτινίδιο: χαρακτηρίζεται ως φρούτο χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη  και είναι κατάλληλο για παιδιά με διαβήτη.
• Κουμ κουάτ: υπάρχουν αρχικές ενδείξεις πως το εκχύλισμα από κουμ κουάτ μπορεί να επηρεάσει τη ρύθμιση της έκφρασης γονιδίων που εμπλέκονται στο μεταβολισμό της γλυκόζης.
• Καλαμπόκι: μπορείτε να το συμπεριλάβετε στο πλάνο του παιδιού ως πηγή υδατανθράκων και πηγή ενέργειας.
• Μαύρη Σταφίδα: μελέτες σε ζωικά μοντέλα αναδεικνύουν πως το εκχύλισμα από μαύρες σταφίδες μπορεί να βοηθήσει στην μείωση των επιπέδων γλυκόζης.
• Κεφίρ: αποτελέσματα μετα-ανάλυσης (έρευνας μεγάλης βαρύτητας) δείχνουν πως το κεφίρ μπορεί να έχει ωφέλιμές δράσεις στην γλυκαιμική ρύθμιση.
• Πλιγούρι: προϊόν ολικής με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες με απόρροια να συμβάλει στην γλυκαιμική ρύθμιση.
• Φιστίκια Αράπικα: πιθανόν λόγω της υψηλής περιεκτικότητας μαγνησίου να βοηθούν στην διατήρηση των γλυκαιμικών επιπέδων.
• Μάνγκο: μπορεί να καταναλώνεται στο πλαίσιο ποικιλίας και ισορροπίας.
• Σελινόριζα: πηγή αντιοξειδωτικών και μία εναλλακτική της πατάτας με λιγότερους υδατάνθρακες.
• Αλεύρι Ντίνκελ: υψηλό σε ίνες με αποτέλεσμα να συστήνεται η κατανάλωσή του.
• Σιρόπι αγαύης: χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη αλλά πλούσιο σε φρουκτόζη που έχει συσχετιστεί με λιπώδη διήθηση στο ήπαρ.
• Σίκαλη: συμβάλει στην γλυκαιμική ρύθμιση λόγω της περιεκτικότητάς του σε διαλυτές ίνες που καθυστερούν την απορρόφηση των υδατανθράκων.
• Πράσο: ενδείξεις πως λόγω του θειούχων ενώσεων που περιέχει συμβάλει στην βελτίωση των επιπέδων σακχάρου.
• Σιμιγδάλι: μπορεί να συμβάλει στην γλυκαιμική ρύθμιση λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε μαγνήσιο και ίνες.
• Ψωμί ζέας: έχει χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη συγκριτικά με το απλό αλεύρι.
• Ρύζι μπασμάτι: χαμηλού – μεσαίου γλυκαιμικού δείκτη που συστήνεται να καταναλώνεται από άτομα με διαβήτη.
• Φρέσκα φασολάκια: τρόφιμο χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες.
• Στέβια: μη θερμιδογόνο γλυκαντικό που δεν επηρεάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και μπορεί να είναι ωφέλιμο στον διαβήτη όταν δεν γίνεται αντιστάθμιση των θερμίδων (καταναλώνοντας μεγαλύτερη ποσότητα άλλων τροφίμων).
• Κατσικίσιο γάλα: αρχικά αποτελέσματα από μελέτες σε ζωικά μοντέλα δείχνουν πως συμβάλει στην γλυκαιμική ρύθμιση.
• Μαύρη ζάχαρη: η μαύρη ζάχαρη δεν αποτελεί πιο υγιεινή επιλογή από την λευκή ζάχαρη οπότε χρειάζεται περιορισμός της κατανάλωσής της.
• Ανθότυρο: τυρί χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και αλάτι το οποίο μπορεί να καταναλώνεται από άτομα με διαβήτη.
• Φύλλα συκιάς: περιορισμένα δεδομένα σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 δείχνουν πως η κατανάλωση φύλλων συκιάς σε μορφή τσαγιού συμβάλει στη μείωση των αναγκών της ινσουλίνης
• Καρπούζι: μπορεί να καταναλώνεται στο πλαίσιο μίας ισορροπημένης διατροφής.
• Παντζάρια: σύμφωνα με την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία συστήνεται η κατανάλωση μη αμυλούχων λαχανικών οπότε και το παντζάρι μπορεί να αποτελεί μέρος μίας ισορροπημένη διατροφής.
• Aναψυκτικό τύπου cola zero: περιέχει το μη θερμιδογόνο γλυκαντικό ασπαρτάμη και στο πλαίσιο της εξατομίκευσης μπορεί να είναι μέρος του πλάνου του παιδιού.
• Cannabis oil: σύμφωνα με την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία δεν παρατηρείται διαφορά στα επίπεδα γλυκόζης στα άτομα με διαβήτη τύπου 2.
• Κάπαρη: ελάχιστες μικρές μελέτες δείχνουν πως η κατανάλωση εκχυλίσματος κάπαρης μπορεί να βοηθά στην βελτίωση των επιπέδων γλυκόζης.
• Κάστανα: έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες με απόρροια να χρειάζεται μέτρο η κατανάλωσή τους.
• Λάχανο: υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες με απόρροια να μπορεί να καταναλώνεται από άτομα με διαβήτη.
• Παξιμάδια χαρουπιού: τα παξιμαδάκια χαρουπιού χωρίς προσθήκης ζάχαρη μπορούν να καταναλώνονται.
• Βαλσάμικο ξύδι: η προσθήκη ξιδιού μπορεί να βοηθά στην γλυκαιμική ρύθμιση.
• Μανταρίνια: μπορούν να καταναλώνονται στο πλαίσιο μίας ισορροπημένης διατροφής.
• Σουκραλόζη: μη θερμιδογόνο γλυκαντικό για το οποίο υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα πως επηρεάζει το εντερικό μικροβίωμα (τους μικροοργανισμούς στο έντερο).
• Πετιμέζι: φυσικό γλυκαντικό (προϊόν μούστου) που μπορεί να αντικαταστήσει τη ζάχαρη.
• Σιρόπι σφενδάμου: φυσικό γλυκαντικό με χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από τη ζάχαρη.
• Λακτόζη: δυσακχαρίτης ο οποίος ανάλογα με τα τρόφιμα που βρίσκεται χαρακτηρίζεται ως φυσικό (στα γαλακτοκομικά) ή πρόσθετο σάκχαρο (στα συσκευασμένα τρόφιμα).

*Σημειώνεται πως τα αποτελέσματα για τα περισσότερα τρόφιμα αφορούν λίγες μελέτες σε άτομα ή ζωικά μοντέλα με διαβήτη τύπου 2 και απαιτείται περαιτέρω έρευνα.